نقش کمرنگ شرکت‌های دانش بنیان در صنعت و معدن ایران

عزیزاله عصاری در گفتگو با اقتصاد آنلاین گفت: توان بی نظیری که در مراکز علمی ما وجود دارد، در ساختارهای عملیاتی دانش بنیانها و خلاقیت دانشجویان تبلور یافته که علی رغم محدودیتهای موجود، از جهت دسترسی به اینترنت و سرعت ارتباط با دهکده جهانی اطلاعات، به دلیل استعدادهای ویژه این جوانان موفق شده اند با دانش و فناوری روز دنیا، کاملا آشنا شوند و با یافته هایی که از این طریق و دانشگاه کسب کرده اند به صورت گروهی یا فردی بسیاری از تست های آزمایشگاهی را با موفقیت انجام داده و در برخی موارد به کمک دانشگاهها و یا شتاب دهنده ها مراحل پایلوت را هم به انجام رسانده اند و آماده هستند تا با جذب سرمایه از بخش صنایع مرتبط در کشور مرحله صنعتی و اصلاح فرایندهای تولید را آغاز نمایند.

این مدیر پیشکسوت صنایع معدنی افزود: در قسمت معدن و صنایع معدنی به صورت موردی نمونه هایی داشتیم؛ ولی علیرغم تمامی تلاشهایی که برای ارتباط سیستماتیک دانشگاه و معدن صورت گرفته، خیلی موفق نبودیم. 

عصاری از نمونه های موفق استفاده از خلاقیتها و مجموعه های دانش بنیان را در حل مشکلات صنعت صدای غیرقابل تحمل انفجار معادن برای استخراج دانست و گفت: صدای انفجارات معدنی در زمینه استخراجی همواره باعث آزار و سلب آسایش اهالی روستاهای نزدیک معادن می شود و به این دلیل معادن مجبورند زمان های فعالیت های انفجاری را برای استخراج محدود نمایند.

وی ادامه داد: خوشبختانه این جوانان خلاق توانستند با تکنیک های ابداعی ضمن اینکه صدای انفجار را به حداقل برسانند، راندمان انفجاری را نیز بالا ببرند.

عصاری گفت: نمونه موفق دیگر، تحقیق در گوگرد زدایی از زغال بود که بسیار با اهمیت است، چرا که با وجود اینکه استخراج از معادن زغال ما که عمدتاً زیرزمینی هستند، بسیار سخت است، مثل معدن زیر آب شاهرود کرمان که کارگاه آنها کارگاه زیرزمینی است؛ متاسفانه زغال استخراج شده هم که با این سختی بدست می آید، عمدتاً حاوی گوگرد زیادی بوده و اگر بخواهیم این زغال کک شو را در ذوب ها به خصوص ذوب آهن استفاده کنیم، بایستی گوگرد آن را به کمتر از یک درصد برسانیم و این پروسه گوگرد زدایی در زغال می تواند یکی از کارهای بزرگ و ویژه ای باشد که به کمک تیمهای جوان و دانش بنیان در کشور کاملاً قابل انجام است.

عصاری گفت: این موضوع میتواند از خروج ارز و واردات زغال کم گوگرد خارجی جلوگیری نماید.

وی افزود: بنظر من عمده مشکلی که مانع ارتباط و همکاری سیستماتیک و پایدار بین صنعت و دانشگاه در کشور است، فقدان یک باور قوی در مدیریت به خلاقیت و پتانسیل بالای جوانان دانشگاهی است که در حال حاضر در تشکل های دانش بنیان ها و پارک ها و برج های فناوری در دانشگاه ها تبلور یافته و آماده ارائه خدمات نوآوری هستند. 

عصاری گفت: موضوع مهم دیگر این است که افراد دانشگاهی و خلاق و شرکتهای دانش بنیان، همواره راه حل محور هستند؛ یعنی بایستی به آنها صورت مسئله داد تا آنها به کمک دانش و توان اطلاعاتی که دارند راه حل این مسئله را ارائه نمایند و به جرات میتوانم بگویم این مفهوم هنوز در صنایع ما با دانشگاه ها جا نیفتاده است و به این باور نرسیده اند که پتانسیل موجود در دانشگاه ها و مراکز علمی بسیاری از مشکلات صنایع را میتوانند حل نمایند، شاید اتکاء به اطلاعات افراد استخدام شده در شرکتها و بخش های R&D مانع این ارتباط شده است ولی به هرحال بایستی این موانع به هر صورتی است برداشته شود تا شرکتهای دانش بنیان فرصت پیدا کنند در صنایع کشور حضور فعال و راه حل محور داشته باشند. 

مشاور عالی شرکت CPG گفت: البته در این رابطه نبایستی همه ایرادها به بخش صنعت مربوط شود؛ بلکه دانشگاه ها هم متاسفانه یک برنامه ریزی جدی برای ورود به صنعت نداشته اند دانشگاه ها هم بایستی به این باور برسند که بدون حضور دانشجویان بخصوص فنی در صنایع تنها با تئوری دانشگاهی نمیتوانند آنها را از نظر علمی و عملی توانمند سازند.  

وی افزود: دانشگاه با گرفتن اختیارات لازم باید واحدهای عملی و ویژه را طراحی کند که حتی فراتر از کارآموزی باشد تا باعث شود که دانشجویان به صنعت ورود رسمی کنند و از لحاظ عملیاتی با تمام پیچ و خم های صنعت آشنا شوند تنها با این روش میتوانیم متخصصین و مهندس های خوبی تربیت کنیم تا خلاقیت های آنها در پارک های فناوری و شرکت های دانش بنیان بروز بهتری نماید.